Nasz patron
Hm. Zbigniew Grochowski - ur. 15 października 1929 roku w Przemyślu, syn Jana i Agaty z domu Denisiuk. W 1937 roku wstąpił do gromady zuchowej prowadzonej przez Leszka Białego, przy Szkole Podstawowej im. Henryka Sienkiewicza w Przemyślu. W październiku 1941 roku został zwerbowany do I Młodszoharcerskiej Drużyny „ Szarych Szeregów” w Przemyślu – Krzemieniec, przez przedwojennego działacza harcerskiego dh.Tadeusza Dobrowolskiego ps. „Watra”. Otrzymał ps.,,Zawisza’’. W maju 1943 roku został przekazany do I Kadrowej Drużyny „Szarych Szeregów” im. Leopolda Lisa-Kuli w Przemyślu. Drużyna ta została zorganizowana na rozkaz kapelana AK księdza majora Władysława Deca . Komendantem jej był Jan Kruk . 11 listopada 1943 roku złożył żołnierską przysięgę na ręce druha Czesława Dumicza i Waldemara Bagińskiego. Otrzymał pseudonim „Wrona” i stopień szeregowego. Działał w konspiracji, zajmował się kolportażem i łącznością, dokonywał zbiórki broni i napraw rusznikarskich. Zmagazynowaną broń przekazywał oddziałom partyzanckim. W sierpniu lub wrześniu 1944 r. został powołany w skład oddziału AK mającego wyruszyć na pomoc walczącej Warszawie. W chwili wymarszu rozkaz został odwołany , ponieważ oddziały AK były już rozbrajane przez wojska sowieckie. Brał udział w akcji „Burza” jako goniec. Od września 1944 zaczął uczęszczać do I Gimnazjum i Liceum im J. Słowackiego w Przemyślu. Po ujawnieniu się drużyny harcerskiej „ Szarych Szeregów” rozpoczęto organizowanie pierwszych drużyn harcerskich. Został drużynowym zorganizowanej przez siebie III Drużyny Harcerskiej im. Jana III Sobieskiego, drużyna zeszła do podziemia tworząc Związek Harcerstwa Polskiego Krajowego. Zadaniem drużyny miało być szkolenie ideologiczne i bojowe członków, zbiórka broni, środków opatrunkowych i leków dla potrzeb oddziałów partyzanckich AK, szczególnie związanych walką z UPA. Grochowski posługiwał się wówczas pseudonimem „Zawisza”. Opiekunkami drużyny były Eleonora Korzeniowska ps. „Barbara” oraz pani Sowiakowa, która zorganizowała dla członków drużyny kurs sanitarny. W kwietniu 1945 roku wraz z innymi członkami drużyny zasilił oddział partyzancki AK pod dowództwem por. Ryszarda Kraszka ps. „Pirat”. Oddział miał za zadanie zwalczanie band UPA, palących polskie wioski i mordujących polską ludność. W połowie maja 1945 roku, do oddziału dociera rozkaz o rozwiązaniu Armii Krajowej. Grochowski wraz z całą grupą przeszedł pod rozkazy Narodowych Sił Zbrojnych. W końcu czerwca 1945 roku oddział został okrążony przez wojsko polskie i rozkazem porucznika „Pirata” został rozwiązany. Partyzanci mieli rozkaz wydostania się z kotła na własną rękę. Grochowski ma wówczas 15 lat. Wraca do domu i przystępuje do dalszej nauki w gimnazjum. W maju 1947 roku organizuje konspiracyjną organizację młodzieżową pod nazwą Młodzieżowej Armii Podziemnej. Został mianowany zastępcą dowódcy grupy i otrzymał stopień kapitana. Powraca do pseudonimu „Zawisza”. W 1947 roku z powodu nagłego wyjazdu majora Janusza Michnikowskiego grupa ta została rozwiązana. W 1949 roku złożył egzamin dojrzałości a w styczniu 1950 roku został aresztowany przez pracownika PUB Przemyśl. Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Przemyślu na 10 lat więzienia wyrok odsiadywał w więzieniu w Przemyślu a potem we Wronkach, najcięższym wówczas więzieniu w Polsce. Po odsiedzeniu 4,5 roku 8 czerwca 1954 roku został warunkowo zwolniony i wrócił do Przemyśla. Był członkiem PCK, przez 33 lata aktorem w zespole teatralnym „Kolejarz” i „Fredreum”. Był długoletnim kierownikiem Cechu Rzemiosł Różnych w Przemyślu, działaczem kultury, współpracownikiem tygodnika Życie Przemyskie, współpracownikiem Radia Maryja. Za swą społeczną pasję, za walkę konspiracyjną i pracowite życie wyróżniony dwudziestoma czterema oznaczeniami między innymi: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem AK, Krzyżem Partyzanckim, Złotym Krzyżem Zasługi dla ZHP/wraz z rozetą i mieczami, Krzyżem Więźnia Politycznego, Krzyżem Walk o Niepodległość oraz odznaką Akcji Burza, Weterana Walk o Niepodległość i Syna Pułku. Odszedł na wieczną wartę 21 lutego 2001 roku.
